Υπάρχουν πολλοί καλοί λόγοι για την αφαίρεση των τρίτων γομφίων, επίσης γνωστοί και ώς φρονιμίτες, υπάρχουν επίσης ορισμένοι κίνδυνοι και επιπλοκές κατά την εξαγωγή αυτών των δοντιών και μερικές φορές υπάρχουν μερικοί καλοί λόγοι για να μην τους πειράζουμε. Η απόφαση για μια συγκεκριμένη πορεία δράσης θα πρέπει να καθορίζεται από ένα καλά ενημερωμένο ιατρό σε συνεργασία με τον ασθενή.

Εξετάστε πρώτα τους πολλούς λόγους που οι άνθρωποι επιλέγουν να εξαγάγουν τους τρίτους γομφίους. Μέχρι στιγμής ένα από τα πιο κοινά συμπεράσματα είναι ότι το στόμα είναι πάρα πολύ μικρό για αυτά τα δόντια για την πλήρη έκφυση τους σε μια καλή λειτουργική θέση. Αυτό οδηγεί σε μία από τις παρακάτω περιπτώσεις:

1. Τα δόντια παραμένουν εντελώς έγκλειστα στο οστό της άνω και κάτω γνάθου στο οποίο αναπτύσσονται. Στην περίπτωση της πλήρους έγκλεισης, το δόντι μπορεί να παραμένει στο οστό περιβαλλόμενο από την φυσιολογική αναπτυξιακή κύστη μέσα στην οποία αναπτύσσονται όλα τα δόντια. Μπορεί επίσης να συμβεί η φυσιολογική κύστη, με την πάροδο των ετών, να διευρυνθεί και να προκαλέσει αλλαγές στα κύτταρα που την περιβάλλουν. Όταν οι κύστεις πάρουν αρκετά μεγάλο μέγεθος, θα πρέπει να αφαιρούνται και να εξετάζονται μικροσκοπικά.

2. Τα δόντια αρχίζουν να αναδύονται, αλλά δεν είναι σε θέση να καταλάβουν πλήρως τη σωστή τους θέση (ημιέγκλειστα). Πιο συχνά οι άνω τρίτοι γομφίοι τείνουν να εκτοπίζονται προς τα έξω (προς τα μάγουλα), ενώ οι κάτω τρίτοι γομφίοι κλίνουν προς τα εμπρός με μόνο ένα μικρό μέρος της μύλης τους να προεξέχει από τα ούλα. Οι ημιέγκλειστοι φρονιμίτες προκαλούν δύο προβλήματα:

Α) Πρώτον κάνουν την υγιεινή των δεύτερων γομφίων δύσκολη οδηγόντας σε αυξημένο κίνδυνο για τερηδονισμό και περιοδοντίτιδας γύρω από αυτά τα τόσο σημαντικά δόντια.

Β) Δεύτερον, τα ούλα που καλύπτουν εν μέρει τον ημιέγλειστο φρονιμίτη δημιουργούν ένα ζεστό και υγρό θύλακα (θήκη), τον οποίο τα βακτήρια που φυσιολογικά ζουν στο στόμα μπορούν να χρησιμοποιήσουν για να αναπτυχθούν, να πολλαπλασιαστούν και να προκαλέσουν μια λοίμωξη γνωστή ως περιστεφανίτιδα. Σε αρκετές περιπτώσεις, το πρήξιμο και ο πόνος αυτής της κατάστασης θα ανακουφιστεί εάν η λοίμωξη βρεί σημείο παροχέτευσης. Σε σοβαρότερες περιπτώσεις, το πρήξιμο επιμένει, δεν παροχετεύεται, αλλά αντιθέτως επεκτείνεται πλευρικά και αν δεν αντιμετωπιστεί μπορεί να γίνει μια πολύ σοβαρή λοίμωξη. Η θεραπεία εκλογής της περιστεφανίτιδας είναι η εξαγωγή του εμπλεκόμενου δοντιού. Αντιβιοτικά, ουλεκτομή και άλλες βοηθητικές θεραπείες μπορούν να είναι χρήσιμες από καιρό είς καιρόν, αλλά το πρόβλημα έχει την τάση να επανεμφανίζεται εφ ‘όσον οι συνθήκες που επέτρεψαν να αναπτυχθεί εξ’αρχής εξακολουθούν να υφίστανται.

Είναι λοιπόν εύκολο να καταλάβει κανείς γιατί πολλοί άνθρωποι επιλέγουν να εξάγουν τους φρονιμίτες τους ενώ είναι νέοι και υγιείς και ενώ τα δόντια περιβάλλονται μόνο από μία μικρή φυσιολογική αναπτυξιακή κύστη αντί να πρέπει να υποβληθούν σε μια πιο εκτεταμένη χειρουργική επέμβαση αργότερα στη ζωή τους όταν η αποθεραπεία τους δεν είναι τόσο εύκολη και η γενική κατάσταση της υγείας τους μπορεί να μην είναι τόσο καλή.

Τέλος, υπάρχει η θεωρία ότι οι φρονιμίτες μπορεί να “σπρώξουν” τα άλλα δόντια στο στόμα προς τα εμπρός και να προκαλέσουν συνωστισμό και κακή ευθυγράμμιση.

Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΞΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΦΡΟΝΙΜΙΤΗ:

Αναισθησία

Πριν ξεκινήσει η διαδικασία της εξαγωγής, χορηγείται τοπική αναισθησία με ένεση για να μουδιάσει το δόντι και η γύρω περιοχή.

Αν είστε ιδιαίτερα ανήσυχοι σχετικά με τη διαδικασία, ο οδοντίατρος ή ο χειρουργός σας μπορεί να σας δώσει ένα ηρεμιστικό για να σας βοηθήσει να χαλαρώσετε. Αυτό μπορεί να έρθει με τη μορφή ενός δισκίου (διαζεπάμη ή τεμαζεπάμη) ή αέριο (υποξείδιο του αζώτου) που αναπνέουμε μέσα από μια μάσκα. Μια αναισθητική γέλη (τζελ)μπορεί επίσης να εφαρμοσθεί στην περιοχή που πρόκειται να ενεθεί.

Αφαίρεση του φρονιμίτη

Αν το δόντι είναι έγκλειστο, μια μικρή τομή θα γίνει στα ούλα για να αποκτηθεί πρόσβαση. Ένα μικρό κομμάτι του οστού που καλύπτει το δόντι μπορεί να χρειαστεί να αφαιρεθεί.Το δόντι μπορεί να τεμαχιστεί σε μικρότερα τμήματα για να καταστεί ευκολότερη η εξαγωγή μέσω του ανοίγματος.

Εάν το δόντι είναι ημιέγκλειστο (έχει αναδυθεί μερικώς μέσα στο στόμα) θα είναι ευκολότερο να αφαιρεθεί επειδή υπάρχει μικρότερη ανάγκη για να γίνει τομή.

Θα αισθανθείτε κάποια πίεση λίγο πριν το δόντι εξαχθεί. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο οδοντιατρός σας πρέπει να διευρύνει το φατνίο του δοντιού μετακινώντας το δόντι εμπρός και πίσω (δεξιά και αριστερά) πριν το βγάλει.

Η χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση των φρονιμιτών δεν πρέπει να είναι επώδυνη, γιατί η περιοχή είναι μουδιασμένη πριν από την έναρξη της επέμβασης. Ωστόσο, αν αρχίσετε να αισθάνεστε κάποιο πόνο κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, ενημερώστε τον οδοντίατρό σας, έτσι ώστε να σας χορηγηθεί συμπληρωματικό αναισθητικό.

Η διάρκεια της επέμβασης είναι περίπου 20-25 λεπτά και σε ορισμένες δύσκολες περιπτώσεις μπορεί να φτάσει τα 45-60 λεπτά.

Μετά την επέμβαση:

Εάν έχει γίνει τομή, μπορεί να είναι απαραίτητο να χρησιμοποιηθούν απορροφήσιμα ράμματα για να κλείσει το τραύμα. Τα ράμματα θα απορροφηθούν συνήθως σε 7-10 ημέρες.

Ο οδοντίατρός σας μπορεί να τοποθετήσει μία αποστειρωμένη γάζα πάνω από το χώρο της εξαγωγής και να σας ζητήσει να συνεχίσετε να ασκείτε πίεση στην περιοχή δαγκωνοντάς την για έως και μία ώρα. Αυτό γίνεται για να βοηθηθεί ο σχηματισμός θρόμβου αίματος μέσα στο φατνίο. Ο θρόμβος αίματος είναι μέρος της διαδικασίας επούλωσης, γι’αυτό μην προσπαθήσετε να τον αποσπάσετε.

Τις πρώτες 24 ώρες μετά την αφαίρεση του φρονιμίτης σας, ο οδοντίατρός σας θα σας συμβουλέψει να αποφύγετε:

-απότομη κατάπτυση σιέλου

-το κάπνισμα και την κατανάλωση αλκοόλ

-την κατανάλωση ζεστών υγρών, όπως το τσάι και ή σούπα

-την έντονη σωματική δραστηριότητα

Τώρα όμως, είναι σημαντικό να εξεταστούν οι πιθανοί κίνδυνοι και επιπλοκές που εμπλέκονται στην εξαγωγή των τρίτων γομφίων. Υπάρχουν ορισμένοι κίνδυνοι / πιθανές επιπλοκές οι οποίες είναι κοινές σε όλες τις χειρουργικές επεμβάσεις όσο μεγάλες ή μικρές κι αν είναι, όπως:

Πόνος

Η απομάκρυνση των τρίτων γομφίων είναι μια χειρουργική διαδικασία και κάποια δυσφορία (πόνος) θα πρέπει να αναμένεται. Είναι επίσης λογικό να αναμένουμε ότι αυτός ο πόνος θα ανακουφιστεί από τα αναλγητικά φάρμακα που θα συνταγογραφηθούν.

Μόλυνση

Εν απουσία προϋπάρχουσας λοίμωξης είναι ασυνήθιστο να δούμε μια μόλυνση που προκύπτει από την απομάκρυνση του τρίτου γομφίου, ωστόσο στη στοματική κοιλότητα υπάρχουν περισσότερα βακτήρια ανά τετραγωνικό εκατοστό από οπουδήποτε αλλού στο ανθρώπινο σώμα και έτσι συχνά οι ασθενείς τοποθετούνται σε αντιβιοτικά προφυλακτικώς κατά την αρχική περίοδος επούλωσης.

Οίδημα

Μετεγχειρητικό πρήξιμο και μελάνιασμα είναι εντός του φάσματος του φυσιολογικού. Η ακριβής έκταση του καθενός από αυτά ποικίλλει από ασθενή σε ασθενή, όπως ποικίλλει και ο χρόνος που απαιτείται για την πλήρη αποδρομή αυτών των συμπτωμάτων. Το οίδημα είναι μια φυσιολογική συνέπεια κάθε χειρουργικής επέμβασης και κανονικά υποχωρεί χωρίς έκτακτα μέτρα.

Αιμορραγία

Δεν είναι δυνατόν να γίνει χειρουργική επέμβαση χωρίς κάποια αιμορραγία, αλλά όταν φεύγετε από την οδοντιατρική κλινική η ελάχιστη αιμορραγία που υπάρχει θα πρέπει να μπορεί να ελεγχθεί εύκολα με το δάγκωμα μιας καθαρής γάζας. Αιμορραγία που δεν μπορεί να ελεγχθεί με τέτοιο τρόπο απαιτεί άμεση επικοινωνία με το χειρουργό οδοντίατρο.